Dag 06 Chateauroux-Limoges

We rijden door het groene Frankrijk vandaag en houden even halt in Argenton sur Creuse op een dorpsplein zoals we dat graag zien: een tabac, papeterie, post, café, boulangerie, een bar en een terras. Of liever op elke hoek van het plein een terras. Er zitten mannen die thuis waarschijnlijk hebben verteld dat ze gingen werken maar hier nu met elkaar koffie drinken, kletsen en sigaretten roken. Gauloises. Maar misschien hebben de mannen geen werk en zitten ze hier hun dag een beetje uit. In ieder geval maakt de man met de tekst 'à votre service' op de rug van zijn shirt niet de indruk snel iets te gaan ondernemen. Ook lijkt het dat de E-sigaret een deel van de markt van de Gauloises en de Gitanes heeft overgenomen.
We kronkelen de hele dag langs en over de A20 via D-wegen die rustiger zijn dan we verwacht hadden. Lastiger ook vanwege een reeks uiterst vervelende klimmetjes. Maar uiteindelijk suizen we met 55 per uur Limoges binnen naar ons hotel vlak bij het monumentale station Limoges-Bénédictins. Het gebouw maakt indruk en na ons bezoek zoeken we nog even op internet naar de wetenswaardigheden. De meeste sites geven de vertrektijden van de treinen. Nogal relevante informatie voor een station. Maar we leren ook dat de tweede stenen versie van het oorspronkelijk houten bouwwerk in 1929 is geopend en dat de mooie grote hal na een brand in 1996 in zijn originele staat is teruggebracht. Vandaag de dag moet je omhoog kijken om er nog iets van te zien want op ooghoogte heeft de gebruikelijke retail ellende de ruimte volledig in beslag genomen.
Na een uitstekend diner aan de overkant van de straat gaan we naar ons hotel'Lion d'Or'.
Wat iedereen misschien al lang weet ontdekken wij vanavond.
Een citaat van een willekeurige Nederlandse website van een eetgelegenheid met de naam 'De Gouden Leeuw':
'Naar verluid is de naam “de Gouden Leeuw” overgewaaid vanuit Frankrijk. Voordat herbergen voor financieel armlastige reizigers betaalbaar werden, sliep men 's nachts in boerderijen, gewoon in het hooi. De opmaat naar vooruitgang en comfort werd het bieden van een echt bed. Dat werd aangekondigd met de mededeling “au lit on dort”, letterlijk “men slaapt in bed”. Als het in het Frans wordt uitgesproken, klinkt “au lit on dort” precies hetzelfde als “au lion d’or”: in de gouden leeuw. En een gouden leeuw ontpopt zich vervolgens als waardig visitekaartje aan de gevel van herbergen.'
De gouden leeuw aan de gevel van ons hotel is een vrij slecht grafisch ontwerp, maar de bedden zijn uitstekend.

Dag 05 Chateaudun-Chateauroux

Weer een dag door de graanschuur van Europa. Een lege schuur. Al het graan is gemaaid, de akkers liggen er kaal en geel bij. Het gras aan de kant van de weg heeft dezelfde kleur gekregen en de zonnebloemen hebben de moed ook opgegeven. Alles is geel en droog. De afstand van vandaag is weer 163 km. We weten dat het nog ver is naar het uiteinde van Europa en spreken af om verstandig te rijden. De wind staat gunstig. Een mooie gelegenheid om lekker door te fietsen en toch de benen te sparen voor de dagen die gaan komen. De afspraak om niet harder te rijden dan 32 km per uur is even snel vergeten als dat hij is gemaakt. Het is steeds even wachten op wie het eerst zijn mond open doet als het tussen de 35 en 38 per uur gaat. Verontschuldigingen als 'het liep naar beneden' en 'ik kon mijn computerscherm niet zien (door de zon of bijziendheid)'worden halfslachtig geaccepteerd. Om half vijf bereiken we Chateaucroix in pais en vree met een gemiddelde van 30 km per uur op de tellers. Na een half uur zoeken door de mooie stad komen we uit in een straat met veel leegstaande winkelpanden maar ook met een Portugese snackbar waar onze 'directeur sportif' zich op het terras heeft neergezet om ons te laten weten dat het hotel pas om vijf uur de deur voor de gasten gaat openen. Hij zit er al even, maar het is hem gegund. Kor is de hele dag al druk in de weer geweest met ons.We hebben vandaag om de 40 km een stop gemaakt bij de bus. Meestal kort om water in de bidons te doen en een mueslireep in de achterzak te steken. Ongeveer halverwege de rit besluiten we te lunchen in Chemery bij 'Le Pied de Mouton' ook om Maarten, onze schaapsherder, een plezier te doen.Een plek naar ons hart. Waarschijnlijk zal de Keuringsdienst voor Waren en de Europese Commissie veel problemen hebben met een restaurant waar de overgang tussen opslag van oude meubels, toiletten, keuken en eetzaal volstrekt diffuus is. Tegen het Nirvana shirt van de patron kan niemand bezwaren hebben denken we zo.We nemen de tijd voor het koude buffet maar slaan het aanbod voor de begeleidende wijn en digestief beleefd af.

Dag 04 Vernon(St.Marcel)-Chateaudun

Het is een feit: fietsen en cultuur gaan moeilijk samen. De aandacht is meer bij de weg dan bij de wereld. Daarnaast is het onbegonnen werk om na jezelf honderd kilometer in het zweet te hebben gewerkt een museum binnen te lopen. Het is slecht voor de klimaatbeheersing en luchtvochtigheidsgraad en het is slecht voor je concentratie op de tentoonstelling omdat je eigenlijk alleen maar denkt aan je fiets die ergens buiten staat.
Om door Chartres te rijden zonder de beroemde kathedraal te bezoeken, een monument dat we nog niet eerder zagen, zou aan niemand uit te leggen zijn geweest. Ook niet aan onszelf, hoeveel tegenwerpingen we ook kunnen bedenken. Het fietsbewakingsprobleem wordt opgelost door onze 'directeur sportif', die op het terras onze Cannondales en Trek in de gaten houdt. Het fysieke ongemak wordt geneutraliseerd door ruim de tijd te nemen voor een lunch. Opgefrist en opgedroogd lopen we op onze klik-klakkende wielrenschoenen de basiliek in. Gelukkig is na een regenachtige start van de dag de zon inmiddels doorgebroken zodat we de fameuze gebrandschilderde ramen in al hun glorie kunnen zien.
In Chartres zien we eindelijk eens mensen op straat. Behalve de voetballende jongens op het plein en de serveersters op het terras is iedereen er pelgrim of toerist. Maar in iedere geval is de stad bevolkt. De dorpen onderweg zijn meestal compleet verlaten. Zo lijkt het althans op zondag en maandag.
Het wordt een lange dag. De rit van vandaag is berekend op 132 kilometer. Uiteindelijk staan er 163 op de teller als we ons Ibis Budget hotel zien. Het is een treurig hotel op een treurige plek waar een Buffalo Grill ons van grote biefstukken, nachos, chicken wings en hushpuppies voorziet.
We vieren er Maarten's verjaardag met bier en plannen voor de volgende dag.

Dag 03 Abberville-Vernon (St.Marcel)

Honderdzevenenveertig kilometer tegenwind over de kale hooggelegen landbouwakkers. We dachten soms even door Amerika te rijden. Een miniatuurversie van Ohio. De hoogspanningskabels aan houten masten en graansilo's dragen bij aan die illusie. Maar waar je in Amerika, eenmaal op de juiste weg, nergens meer over een richting hoeft na te denken komen we hier elke paar kilometer door een volstrekt leeg dorp, het is zondag, waar veel te veel kruisingen en splitsingen zijn. Als we na tijdrovend zoeken eindelijk aankomen op het industrieterrein een paar kilometer van de mooie plaats Vernon, zien we in de tuin van het hotel onze 'directeur sportif' met boek en bier. Hij zegt ook veel last te hebben gehad van de tegenwind: de airco in de luxueuze VW bus moest de hele dag op vier.

Dag 02 Ieper-Abbeville

Onderschatting. Het woord van de dag. Wat in het begin leek op een voortzetting van de rit van gisteren werd halverwege een heuse uithoudingsproef. Al voor de Franse grens die we al na een paar kilometer passeerden was het boven de 30 graden en een uurtje later begon er een eindeloze rij klimmetjes. Niet hoog maar wel geniepig. Bij elke bocht verwacht je dat het weer naar beneden loopt, maar geen enkele bocht werkt daaraan mee. Het landschap vormt een vriendelijke achtergrond, dus erg spectaculair oogt het ook niet als decor voor de inspanningen. De Somme heeft wel meer gezien dan 3 zwoegende fietsers. Talloze borden die verwijzen naar de oorlogskerkhoven zijn daar nog steeds het bewijs van. Bij ons spelen oude blessures weer op en nieuwe pijntjes dienen zich aan. De temperatuur loopt op tot 35 graden. De wind is gedraaid en probeert ons van de eindbestemming af te houden. Terrassen worden geplunderd. Aan de 130 km lijkt geen eind te komen. Gibraltar is nog ver.

Dag 01 Neeltje Jans - Ieper

We zijn in Ieper (B). Het viel nog niet mee om het gebrek aan wegwijzers te compenseren met de weg vragen aan mensen op straat of aan de kant van de weg. Hoe mooi het Vlaams ook is, de meest interessante varianten zijn nauwelijks te verstaan en te begrijpen. We hanteren een oude methode: richt je blik op de kerktoren en rijd er naar toe (de oorsprong van het atletiek en paardensport onderdeel 'steeple chase'). Via wegen en fietspaden van betonplaten (glad, geribbeld of verweerd), klinkers, kasseien, zwarte gravel en zand komen we uiteindelijk op het mooie plein in het midden van de stad uit waar ook ons hotel is. Een ogenschijnlijk historische omgeving, maar iedereen weet dat het allemaal vanuit het niets is opgebouwd. Alles is vernield in de eerste wereldoorlog. Een beetje zoals de journaalbeelden uit Syrië en andere brandhaarden in de wereld ons dagelijks laten zien. Ik vraag me af of dat hoopvol is of juist een beetje treurig. Alles is nieuw maar bij het oude gebleven. Het lijkt daardoor of de geschiedenis van de plek alleen nog maar af te lezen is aan de souvenirwinkels. En aan de eindeloze rijen grafstenen in de omgeving. Sinds bijna 90 jaar is er iedere avond om acht uur een 'last post' ceremonie. Een prachtige traditie om de herinnering aan die vreseljke oorlog (en eigenlijk alle oorlogen daarvoor en daarna) levend te houden. En een toeristische attractie van formaat. Win-win, of is dat hier geen gepaste uitdrukking?
Zowat naast ons hotel is het 'In Flanders Field Museum'. Als tentoonstellingsontwerper heb ik vaak moeten uitleggen waarom ik er nog nooit ben geweest. Ik denk dat de vrees om geconfronteerd te worden met de zoveelste versie van zogenaamde nieuwe museumtechnieken me ervan heeft weerhouden. Nog steeds kan ik niet als een normale museumbezoeker kijken. Aan de foto's op de website te zien is de werkelijkheid binnen in het Waag gebouw realistischer nagebootst dan mij lief is. Volgende keer dan maar.
Waar ik vandaag veel plezier aan beleef is om in het Ieper te zijn dat een belangrijke rol speelt in het boek 'Bidon' van Peter Ouwerkerk. Een boek waarin de overwinning van Lars Boom in de loodzware 'Hel van het Noorden' Touretappe in 2014 het ogenschijnlijke motief is, maar dat de liefde van Peter voor de Tour bloot legt. Zijn archief opgebouwd tijdens de 30 jaar dat hij daar als journalist aanwezig was levert een unieke reeks verhalen op van gebeurtenissen die vergeten leken, volstrekt onbekend zijn of soms een hernieuwde kennismaking blijken. De legendarische etappe van 2014 bekijkt hij vanuit een café in Ieper. Misschien dat ik 'Happy Days' kan vinden.
De rit van vandaag is wat het weer betreft een cadeau. Vanaf de start op Neeltje Jans, de finishlijn van de 2e etappe van de Tour de France in 2015, schijnt de zon en is het tussen de 25 en de 30 graden, een lekkere wind (schuin) in de rug. De Belgische signalering en taalbarrière laten ons er lang van profiteren. De directeur sportief heeft een eenpersoonskamer in Hotel 't Sweerd. De 3 rijders verdelen stapelbed en ledikanten. Het om het elkaar heen manoeuvreren lijkt een beetje op het positie kiezen in het peloton. Maar altijd nog veel beter dan de nacht van de zwaar getatoeëerde dame die door haar dronken vriend gedwongen werd op straat te slapen. Op het terras van het hotel ontfermt ze zich liefdevol over een zwerfkatje dat er niet veel beter aan toe is en gaat op zoek naar de dierenbescherming.
Wij zijn klaar voor het ontbijt.

To GIBRALTAR 2016

Ad, Frans en Maarten fietsen van vrijdag 26 augustus tot en met donderdag 15 september van Neeltje Jans naar Gibraltar. Kor zal in de VW bus een beetje in de buurt blijven en ons van eten en drinken voorzien onderweg. Hij bewaakt de bagage en beheert de reserve onderdelen en materialen.

Vanaf nu kun je hier verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn. Meer informatie over de reis vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Groet van de GIBRALTAR4