Het is 16:00 en de Garmin geeft een temperatuur aan van 37,3 Celsius. Het is nog 90 kilometer naar Morella.
"Daar staat Kor'
De meest favoriete uitspraak van ons rijders en misschien ook wel de langste zin die we uitwisselen tijdens een dag op de fiets.
Meestal beperkt de conversatie zich tot: links, rechts, auto achter, auto voor, steil, heet, dorst, foto, stop, wacht, benzinestation, kijk uit, drempel, mooi, warm, lekker, wind tegen.
Ieder woord is een hele zin.
Maar de magische woorden 'Daar staat Kor' betekenen dat we de volgwagen Transporter met Kor aan de kant van de weg zien staan op een vooraf afgesproken locatie zoals: de eerste plek in de schaduw na de splitsing 10 km voorbij de afslag naar de N240.
Het is een ware oase. Maar geen vanzelfsprekende.
Waar Kor onderweg in deze uitgestrekte en verlaten omgeving de blikjes Vichy Catalane, Coca Cola Zero, Nestlé Ice Tea in diverse smaken, worst, Iberico ham, kaas, stokbrood, mueslirepen, yoghurt met en zonder smaakje, pruimen en sinaasappels vandaan haalt is een raadsel. Maar het is er wel en nog gekoeld ook.
Vooral vandaag was de bevoorrading een levensader.
De eerste 50 kilometer zijn vlak met de wind in de rug. Daarna volgt een lastige klim van een kilometer of 5 met een stijgingspercentage van 9%. De temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen en de wind gedraaid. De klim eindigt bij het hek van een fabriek. We staan aan de verkeerde kant van de Ebro.
Kortom, het wordt een hele lange dag met lange trage hellingen. Bij de laatste ellendige klim naar de windmolens op de Puerto de Torre Miró die hard draaien dankzij onze straffe tegenwind is het 19:00 uur en de Garmin geeft een temperatuur aan van 18 Celsius.
Na 180 km vinden we in de wirwar van straatjes in Morella eindelijk ons hotel waar Kor op het terras zit te wachten.