to GIBRALTAR.reismee.nl

Dag 10 Vic en Bigorre-Eaux-Bonnes

Het is niet zo dat we aan onze waarnemingen voor wat betreft de leegloop van de Franse dorpen door vergrijzing en verschuivingen in winkelaanbod en consumentengedrag gaan twijfelen, maar de conclusies aangaande Le Tivoli van gisteren waren wat voorbarig. Natuurlijk maakte het restaurant een desolate indruk maar dat is geen wonder als directie, kok en personeel met vakantie zijn. Morgen gaat de zaak weer open. Dat is dan misschien weer jammer voor de Chinese restauranthouder bij wie gisteravond alle acht tafels bezet waren. Tafel 9 werd in beslag genomen door boeken en speelgoed van de kinderen (6-8 jaar oud) die overigens enthousiast mee hielpen om de gasten te bedienen.
Op moment van schrijven zit ik met een Leffe Blond op het terras van Hotel des Eaux-Bonnes in Eaux-Bonnes, een plaats van zo'n 350 inwoners met een rijke historie vanwege de thermische baden. Ik wacht tot Maarten en Ad (geassisteerd door Kor) de Col d'Aubisque af komen. Zelf heb ik vandaag het laffe pad gekozen. De weg over de Soulor en de Aubisqoue is langer en veel lastiger dan mijn route, waarvan eigenlijk alleen de laatste 5 km een beetje serieus omhoog gaan. Het is echter niet alleen uit luiheid of angsthazerij dat ik deze omweg heb vermeden. Een vervelende blessure achtervolgt me al hele rit, nog steeds een nasleep van mijn val in februari 2015. Het noopt mij tot voorzichtigheid en tot het verstandig omspringen met mijn krachten.
Better safe than sorry.
Liever denk ik overigens terug aan de uitspraak van mijn Amerikaanse vrienden als we het tijdens onze USA Coast to Coast rit (2014) een keertje rustig aan deden: Smell The Roses!
Prachtige uitdrukking. En een heel stuk positiever. En zo heb ik ook gefietst vandaag, lekker op het gemak en een beetje rondkijken.
Maar alle lof voor mijn 2 vrienden die de finishlijn op de Aubisque kruisten (weliswaar in de andere richting), waar Robert Gesink gisteren in de Vuelta zijn eerste etappe overwinning in een grote ronde behaalde. De koers kwam langs ons hotel. Vandaar dat er geen Jupiler of Perrier meer te krijgen is vandaag. Ook suf. Heb je een keer veel klanten, niet onverwacht lijkt ons en dan moet je de volgende dag 'nee' verkopen.
Er is geen restaurant in het hotel. De twee restaurants in het dorp worden ons nogal dwingend afgeraden door een terrasbezoeker.
We dalen de berg af naar Laruns. Rennersportretten vanuit het verleden kijken vanaf de gevel van het Casino op ons neer.


Reacties

Reacties

Hannie

Maarten chapeau!

Dette

Knap werk mannen! Respect voor jullie en dat zonder Jupiler of Perrier

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!