Het plan was om er een rustdag van te maken vandaag. Een overgangsetappe van onder de 100 kilometer die ons moet brengen naar de voet van de Pyreneeën (het worden uiteindelijk 107 kilometer).
Veel noemenswaardig valt er niet over te vertellen. We rijden door een mooie streek. De wegen zijn rustig. Het is zaterdag dus veel last van vrachtwagens hebben we niet.
Een roofvogel knaagt aan een platgereden fazant. Twee eekhoorntjes hebben eveneens het loodje gelegd. Ze zijn in ieder geval tot op het laatst nog bij elkaar geweest zo te zien. Een hele troost.
Dit soort details houden ons bezig vandaag.
Zoals ook de man die in korte broek en t-shirt een mooi paardje van zijn aanhanger haalt en even later keurig gekleed met alpinopet op het hoofd met paard en karrretje richting de camping aan een meer rijdt. Vanaf onze lunchplek onder de bomen zwaaien we hem vriendelijk uit.
We proberen er een wandeletappe van te maken om wat energie te sparen voor de bergen die zullen komen. Dat lukt op de vlakke stukken aardig. We rijden zelden harder dan 30 km/uur. Maar dat we uitgerust in Vic en Bigorre arriveren is teveel gezegd.
Zo te zien is Hotel-Restaurant Le Tivoli het grootste gebouw in het centrum van dit stadje. De façade doet het ergste vrezen. Alle ramen zijn volgeplakt met onduidelijke affiches. Het ziet er verlaten uit. Om de hoek blijkt de ingang van het hotel te zijn. Dat gedeelte is nog in bedrijf. In de lift klinkt een charmante computerstem die aangeeft op welke van de twee verdieping we aanlanden. De kamers zien er prima uit. Beetje warm, dat wel.
Het aanbod aan restaurants in het dorp is gering. Misschien dat het Franse restaurant aan de overkant van het plein open is op zaterdagavond (dat wachten we nog even af) zo niet dan is er een Chinees en een Pizzeria. Of we rijden terug (in de ploegleidersbus) naar Maubourguet.
We begrijpen natuurlijk al langer waarom zoveel dorpen een verlaten indruk maken. Het is niet alleen in Frankrijk aan de orde. Maar toen we gisterochtend om 10:00 uur bij hypermarché Leclerc, even buiten Bergerac, al meer dan 2.000 auto's op het parkeerterrein zagen staan werd het wel erg aanschouwelijk.